Polityka arktyczna Unii Europejskiej

Polityka Unii Europejskiej względem Arktyki – polityka względem strategicznego regionu Arktyki, którego – według Komisji Europejskiej – rozwój będzie miał istotne następstwa dla życia następnych pokoleń mieszkańców Europy. Zwiększone zaangażowanie Unii Europejskiej we współpracę z Arktyką otworzy nowe perspektywy dla kontaktów, jakie państwa UE utrzymują z państwami regionu arktycznego^[1].

Unia Europejska

Ten artykuł jest częścią serii o: Relacjach zewnętrznych Unii Europejskiej

Polityka zewnętrzna Unii Europejskiej Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Rada Europejska Przewodniczący Rady Europejskiej Rada Unii Europejskiej ds. ogólnych i stosunków zewnętrznych Wysoki przedstawiciel Europejska Służba Działań Zewnętrznych Inne działania zewnętrzne Unii Europejskiej Komisarz ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego Komisarz ds. rozszerzenia i polityki sąsiedztwa Reprezentacje Komisji Europejskiej w krajach trzecich Stosunki z państwami europejskimi Oficjalni kandydaci Czarnogóra • Islandia • Serbia • Turcja • Macedonia Północna Proces stabilizacji i stowarzyszenia Bośnia i Hercegowina • Albania Pozostali Kosowo EFTA / EOG Szwajcaria • Norwegia • Liechtenstein Europejska Polityka Sąsiedztwa Partnerstwo Wschodnie Mołdawia • Azerbejdżan • Armenia • Ukraina • Gruzja • Białoruś Unia na rzecz Regionu Morza Śródziemnego Izrael • Maroko • Tunezja • Algieria Wymiar Północny Polityka arktyczna Unii Europejskiej Stosunki z koloniami i obszarami zamorskimi państw członkowskich duńskie Grenlandia • Wyspy Owcze francuskie Nowa Kaledonia • Polinezja Francuska • Majotta • Wallis i Futuna • Saint-Pierre i Miquelon niderlandzkie Aruba, Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius, Sint Maarten Główne kierunki polityki zagranicznej Unii Państwa OACPS Republika Zielonego Przylądka • RPA Rosja Relacje transatlantyckie USA • Kanada Azja i Pacyfik Chiny • Indie • Australia • Nowa Zelandia • Japonia • Iran Relacje latynoamerykańskie Brazylia • Chile • Argentyna Stolica Apostolska Współpraca z organizacjami międzynarodowymi NATO a Unia Europejska Unia Zachodnioeuropejska a Unia Europejska ONZ a Unia Europejska Tematy powiązane Polityka bezpieczeństwa • CSDP • Misje ESDP • Eurosfera • CARDS • TACIS • MEDA • TAIEX

Rozwój tej polityki wiąże się ze zmianami klimatycznymi, jak i ekspansją rosyjską w tej części świata^[2]. Spekuluje się, że region ten będzie polem zaciętej walki, związanej z ogromnymi pokładami surowców. Pięć państw konkurujących ze sobą w rejonie Arktyki: Rosja, Kanada, Norwegia, Dania i Stany Zjednoczone obiecały spór związany z ich roszczeniami terytorialnymi rozwiązywać przy wsparciu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Państwa te miały czas do maja 2009, by zgłosić swoje postulaty w tej kwestii. Zaniepokojenie w tej kwestii wyraża również Parlament Europejski^[3].

20 stycznia 2011 r. Parlament Europejski przyjął kolejną rezolucję ws. Regionu Dalekiej Północy, który to jest rozwinięciem i uszczegółowieniem poprzednich dokumentów^[4][5].